niezależna przestrzeń sztuki pisanej, wizualnej i dźwiękowej

Od pradawna włóczył się po osi czasu, włóczył się dopóty nie trafił na teraz. Rozejrzawszy się wokół siebie nie mógł uwierzyć w to co wkrada sie pod jego powiekę. Legiony uzurpatorów, szarlatanów i hohsztaplerów ukazały się wszystkim jego zmysłom niczym najsilniejsze uderzenie jakie tylko był w stanie sobie wyobrazić. Połączenia neuronowe odszukały stare porzekadło, porzekadło do teraz pozostające w ukryciu gdzieś w szufladach jego głowy. Wyciągnęły je na światło dzienne, więc spostrzegł:

mundus vult decipi, ergo decipiatur

istnie się z tym nie zgodził